Միավորված Ազգերի Կազմակերպություն (ՄԱԿ)

Նախաբան

Այս թեման ինձ հետաքրքրեց և ես որոշեցի ընտրել այս թեման:

Այս Կառույցի կառուցվածքը մշակվել Է պատերազմի տարիներին՝ հակահիտլերյան կոալիցիայի առաջատար անդամների կողմից։ ՄԱԿ-ի կանոնադրությունը հաստատվել է Սան Ֆրանցիսկոյի կոնֆերանսում, այն տևել է 1945 թ. հունիսին, և այն ստորագրվել է 1945թ. հունիսի 26-ին` 51 պետությունների ներկայացուցիչների կողմից։ Կանոնադրությունը ուժի մեջ մտել հոկտեմբերի 24-ին նշվում է որպես Միացյալ Ազգերի Կազմակերպության օր։ ՄԱԿ-ին անդամակցում են 193 երկիր։ Գլխավոր կենտրոնը դա Միացյալ Նահանգների Նյու Յորք քաղաքում։ Պաշտոնական լեզուներն են՝. Ռոսերեն,Ագլերեն,Ֆրանսերեն,Չինարեն, Իսպանրեն Արաբերեն

ՄԱԿ-ի հիմնական մարմիններն են՝.
Գլխավոր Ասամբլեա ,քարտուղար,Միջազգային դատարան,Անվտանգության խորհուրդ,Տնտ. և սոց. Խորհուրդ


Քարտուղարություն

Քարտուղարությունը սպասարկում է Միացիալ Ազգերի Կազմակերպության մնացած գլխավոր մարմիններին և իրականացնում իրենց կողմից ընդունված ծրագրերը և քաղաքական դիրքորոշումները։ Քարտուղարության բաժինները գտնվում են Նյու Յորքում ՄԱԿ-ի կենտրոնական հաստատություններում և այլ տեղերում, որտեղ կան ՄԱԿ-ի կենտրոնական հաստատություններ, որոնցից ամենախոշորները տեղակայված են Ժնևում և Վիեննայում։ ՄԱԿ-ի Քարտուղարությունը ապահովում է ՄԱԿ-ի մարմինների աշխատանքը, իրականացնում է ՄԱԿ-ի նյութերի հրապարակումն ու տարածումը, արխիվների պահպանումը: Քարտուղարությունը ղեկավարում է ՄԱԿ-ի Գլխավոր քարտուղարը։


Գլխավոր Ասամբլեա

Գլխավոր ասսամբլեան ուսումնասիրում է համագործակցության սկզբունքները միջազգային խաղաղության և անվտանգության շրջանում` ընտրում է ՄԱԿ-ի Անվտանգության Խորհրդի, Տնտեսական և Սոցիալական խորհրդի ոչ մշտական անդամներին, Անվտանգության Խորհրդի առաջարկով նշանակում է ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղարին և Անվտանգության խորհրդի հետ համատեղ ընտրում են ՄԱԿ-ի միջազգային դատարանի անդամներին: Գլխավոր Ասսամբլեան համաձայն 1993թ. Դեկտեմբերի 17-ի որոշման իր կազմի մեջ ներառում է Գլխավոր կոմիտե և լիազորությունների ստուգման կոմիտե: Գլխավոր կոմիտեի կազմի մեջ մտնում են Գլխավոր Ասսամբլեայի նախագահը, նախագահի տեղակալները, գլխավոր կոմիտեների նախագահները, ովքեր ընտրվում են հինգ մայրցամաքների` Ասիայի, Աֆրիկայի, Լատինական Ամերիկայի, Արևմտյան Եվրոպա (այդ թվում` Կանադան, Ավստրալիան և Նոր Զելանդիան) և Արևելյան Եվրոպայի աշխարհագրական արդար ներկայացուցչության սկզբունքով։ ՄԱԿ-ի Գլխավոր Ասսամբլեայի Հատուկ նիստերը կարող են գումարվել ցանկացած հարցի շուրջ, ազգային անվտանգության խորհրդի պահանջով, 15 օրվա ընթացքում։ Մինչև 2006 թ. հրավիրվել են շուրջ 30 հատուկ նստաշրջաններ, որոնց մեծ մասը վերաբերում էին մարդու իրավունքներին, շրջակա միջավայրի պաշտպանության, թմրանյութերի դեմ պայքարի և այլ հարցերի։Արտակարգ հատուկ նիստեր կարող է գումարվել ՄԱԿ-ի Անվտանգության Խորհրդի կամ ՄԱԿ-ի անդամ-պետությունների մեծամասնության պահանջով` ՄԱԿ-ի Գլխավոր քարտուղարի պահանջով 24 ժամվա ընթացքում։


Միջազգային դատարան 

ՄԱԿ–ը կարևորագույն դերակատարում ունի ՄԱԿ–ի Միջազգային դատարանը, այն իր գործունեությունը սկսել է 1946 թվականից։ Դատարանը քննարկում է պետությունների միջև տարածքային, սահմանային և այլ բնույթի վեճերը, ռազմական ուժի ապօրինի կիրառման խնդիրները, խորհուրդներ տալիս ՄԱԿ–ի Անվտանգության խորհրդին, Գլխավոր ասամբլեային և ՄԱԿ–ի մյուս մարմիններին։ Դատական գործի կողմ կարող է հանդիսանալ միայն պետությունը. ֆիզիկական և իրավաբանական անձինք ՄԱԿ –ի Միջազգային դատարան դիմելու իրավունք չունեն։ Իր գործունեության ընթացքում դատարանը ոչ միայն էական ներդրում ունեցավ մի շարք իրավական սկզբունքների զարգացման գործում, այլև նպաստեց տարբեր պետությունների միջև եղած սուր վիճաբանությունների կարգավորմանը։


ՄԱԿ-ի ազդեցությունը Հայաստանում

Հայաստանը ՄԱԿ-ին անդամակցել է 1992 թ. մարտի 2-ին, և այդ տարի դեկտեմբերին Երևանում հիմնվել է ՄԱԿ-ի գրասենյակը: Հայաստանը ստորագրել և վավերացրել է միջազգային մի շարք պայմանագրեր:ՄԱԿ-ի հայաստանյան աշխատակազմը, որը գլխավորում է ՄԱԿ-ի մշտական համակարգողը, կազմված է 15 մասնագիտացված գործակալություններից, հիմնադրամներից և ծրագրերից։ՄԱԿ-ի համակարգն աջակցում է Հայաստանին՝ հասնելու ազգային զարգացման գերակայություններին և դիմակայելու մարդու իրավունքների ոլորտում մարտահրավերներին: 2012-2015 թթ. համար առկա է համագործակցության չորս առաջնահերթություն.

1) Կայուն աճ՝ նվազեցնելով անհավասարությունները և ընդլայնելով խոցելի խմբերի տնտեսական հնարավորությունները

2) Բարելավելով հաշվետվողականությունը, նպաստելով ինստիտուցիոնալ և կարողությունների զարգացմանը, ինչպես նաև ընդյայնելով մարդկանց մասնակցությունը.

3) Բարելավել սոցիալական ծառայությունների հասանելիությունն ու որակը հատկապես խոցելի խմբերի համար.